Komkommertijd en bananenbrood

Na tien dagen radiostilte wordt het weer eens hoogtijd iets van me te laten horen. Al die dagen niets geschreven, het leek een soort komkommertijd op medisch gebied. Geen nieuws, goed nieuws geldt in dit geval. De enige schrijfsels van de afgelopen dagen waren boodschappenlijstjes, wat krabbels als steekwoorden om een bananenbrood te bakken en het invullen van een schadeformulier. 

Ik ben weer voorzichtig aan begonnen met in mijn eentje boodschappen doen met de auto. De wonden die ik had zijn sinds ruim een week goed genezen. In het begin gaf dat genezingsproces nogal wat jeuk en vroeg ik me af waar ik nou beter mee kon omgaan: jeuk of toch maar pijn? Af en toe voelde ik me in staat om een flink stuk over een hobbelige weg te gaan fietsen op een zadel van kokosmat, Schuren die handel, weg met die jeuk! Maar goed, na die jeukperiode was ik dan eindelijk weer zo ver om een stukje in mijn auto te rijden, ik kon me weer zo goed als ‘vrij’ bewegen. Zelfs het dragen van de veiligheidsriem hindert Stoma Zakkelien niet als ik zelf rijd, wel als ik de riem gebruik aan de andere kant als bijrijder. Wat is het heerlijk om weer mobiel te zijn en niet meer afhankelijk van anderen om ergens te komen, ook al hebben mijn ritjes me nog niet verder gebracht dan naar de plaatselijke supermarkten. Het boodschappen doen zelf is een prima workout met wat extra rek-, buig- en strekbewegingen. Geen mens die in de gaten heeft dat ik tussen de schappen van de Hallooo-supermarkt aan mijn conditie sta te werken. De cooldown is het lange gangpad richting kassa, hier probeer ik beheerst van mijn puf-hijg-steun af te komen. Diep inademen…piep…. lang uitademen …pieperdepiep…. Tja, helaas is dat akelige piepje in mijn muzikale longen weer teruggekomen sinds ik een goeie week gestopt was met de chemo. Jammer, jammer, jammer. Ik was al haast vergeten dat ik ook nog zoiets als astma heb en dat alle ellende van ziek zijn hier ooit mee begonnen is. Ik had een beetje gehoopt dat ik na de chemo minder medicijnen nodig zou hebben voor mijn longen, maar helaas ontbreekt het me aan voldoende weerstand om die pokkenpollen van het voorjaar te weerstaan. Maakt niet uit, er zijn ergere dingen. 

Eén van zo’n ‘erg ding’ was dat invullen van het schadeformulier, of nou ja de reden dan. Had ik toch een prachtig bananenbrood/cake/tulband gefabriceerd die zowaar gelukt was -en dat voor mijn doen! Eindelijk van mijn status Keukenrund af, dit moest vastgelegd worden. Ik loop dus met mijn Xperia op camerastand in de hand van de huiskamer naar de keuken en dan is daar ineens een drempel die voor een vreemde beweging zorgt, gevolgd door een nog vreemdere kreet… Met een bijna sierlijke boog belandt mijn gsm als de beruchte besmeerde boterham op de besmeerde kant op de plavuizen keukenvloer. Ofwel: hij valt op de display en niet op de beschermde achterkant. Neen, natuurlijk niet! En neen, natuurlijk heeft Don die drempel daar niet gisteren pas geplaatst en ja we wonen hier al twintig jaar. Duh!

End van het liedje, geen foto, geen telefoon en dus uit frustratie deze keek-van-de-week tot op de kruimel opgegeten. Bekijk het maar. Of nou ja, er valt dus niets meer te bekijken. Wel als je ‘m zelf bakt. Ik zal je de routebeschrijving geven, als het mij lukt dan lukt het een ander zeker!

Nodig: 

2 goed rijpe bananen (ik had er drie, vond dat dat ook wel kon)

250 gr bloem

1 theelepel bakpoeder

115 gr (zachte)boter

115 gr bruine suiker

2 losgeklopte eieren

snufje zout

Suiker en boter mengen. In een andere kom de bananen prakken en eerst de eieren er door roeren, daarna mengen met het suiker/botermengsel. Bloem, bakpoeder, zout erbij en nogmaals goed mengen. Doe het beslag in een beboterde cakevorm (ik had nog ergens een siliconen tulband liggen, dat werkte ook) Ca 1 uur in een voorverwarmde oven van 180 graden (die van mij is een soort van eigenwijs, dus ik heb m op 200 graden gezet, ging ook goed) Tegen einde baktijd even prikken met een stokje om te zien of het deeg er niet aan blijft plakken, als niet: uit de oven met dat ding en af laten koelen. Intussen de keukenmuren/vloer (laten?)soppen en het halve gebruikte servies in de vaatwasser mikken. 

Smakelijk!