Exit Truus

Als de koningin heb ik mij vanmorgen rond laten rijden door het ziekenhuis. Van Long, via Nefro, langs Kraam en Interne naar de KNO afdeling. Natuurlijk heb ik gewuifd onderweg.

De dermatoloog kwam aan bed op bezoek, evenals de long(zaal)arts. Mijn gegevens uit de Daniel zijn inmiddels ook hier binnen en bekeken door de betrokken afdelingen.

Iedere arts had zo haar eigen verhaal en bevinding en alle informatie die ik van ze kreeg, begon me te duizelen. Ik heb het tijdens de lunch allemaal maar even laten bezinken. Gelukkig werd het me allemaal in begrijpelijke taal verteld. Ik begreep dat alles met elkaar samenhangt, het één sluit het ander niet uit. Wat gaat er nu gebeuren?

Kort door de bocht:

Morgen is er een groot multidisciplinair team overleg, waarin alle bevindingen bij elkaar worden gelegd en besproken, ook wordt het stuk uit de Daniel er bij betrokken  De bedoeling is om een goed behandelplan samen te stellen, waarmee ik het thuis moet gaan doen.

De zaalarts heeft mij op de computer de uitslagen van mijn bloed laten zien, eentje is nog niet binnen, maar er was een hele overduidelijke: de waarden van de allergieën (of waren het nou allergenen?)  in mijn lijf. Die horen normaal tussen 0-100 en die van mij zijn 1560. Juist ja. Abnormaal kun je wel stellen.  Ik heb de pech dat ik een mix heb van astma, eczeem, allergieën en kanker. Het is helaas niet zo dat als de kanker geneest, alle andere klachten ook verdwijnen. Neen. Jammer Bo. 

Het ziet er naar uit dat ik de rest van mijn leven prednison moet gaan gebruiken. Dat gaat geheid bijwerkingen geven (nog weer andere dan de stippen….) en daar krijg ik dan medicijnen voor die dat moeten gaan onderdrukken. In mijn geval kan ik er fluitend op wachten dat ik ook op die medicatie zal gaan reageren. Het zal constant ‘bijstelling’ verlangen.
Daarnaast wordt nu gekeken welke medicatie daarbij komt: waarschijnlijk mijn vaste pillen en puffers aangevuld met vernevelingen, een nieuwe spray via de KNO arts en misschien een pilletje via de dermatoloog. Maar goed, dat is afwachten tot e.e.a. morgen op elkaar is afgestemd.

Ik ben maar even gaan lunchen en heb alles op me in laten werken. Zo meteen maar weer een rijtje vragen op papier zetten die ik morgen kan stellen. Jammer dat ik dan alleen ben. Normaliter ga je met een paar extra oren naar een uitslag, wat zeker in mijn geval wel handig is. De KNO heeft trouwens wel besloten dat er weer een buisje in mijn oren moet Dat wordt dan ongeveer de zesde keer en dat gebeurt volgende week. Jammer, heb ik er nu niet veel aan qua gehoor.

Verder krijg ik nu dagelijks fysio, waarbij we o.a. met mijn Rollz wandelen op de gang in een mega slakkentempo. Dit is voor mij wel te doen, want zo hou ik het langer vol en is de afstand die ik kan lopen veel groter. De maatstaf is dat ik moet kunnen praten tijdens het lopen, als dat niet lukt, of als ik maar enigszins ga hijgen dan bekent dat dat mijn tempo te hoog is.  Aiii…. hier schort nog wel het een en ander aan. 

Het vergt een andere instelling. Nu haal ik met gemak de afstand naar het dagverblijf en kan dan gewoon babbelen en weer slenter-de-slenter terug naar zaal. Afgelopen weekend, liep ik in eigen tempo naar het dagverblijf, denkend “gauw daarheen en dan rust ik daar wel even uit” Mis! Dan ben ik helemaal kapot en kan vervolgens een kwartier geen boe of ba meer zeggen Hmmm hoe confronterend. Het gaat dus niet om hoe snel ik mijn doel bereik, maar om hoe ik er kom zonder verzuringen en luchthaptaferelen. Ik ken mijn eigenwijze ik. Ik zie mijn valkuilen. Mijn hoofd weet en mijn lijf voelt. Ik weet het echt wel. LUISTEREN NAAR MIJN LIJF en BALANSSSSS

Bleeehhhhh….. zo simpel, maar ach ach….

Ik ga mijn best doen, beloof ik mezelf. Truus de Mier moet even een klein gender-ingreepje ondergaan en wordt binnenkort Stoffel de Schildpad. 

Tot die tijd neem ik op mijn gemak nog maar even een luchtig hapje met een pufje toe