BBBB

Was ik al door de Lock down beperkt -doch niet per se aan huis gebonden, ben ik dat sinds afgelopen zondag door de vlok-down dan toch écht. Hoe prachtig de witte wereld om me heen door alle ramen naar me lonkt… kom lekker in de sneeuw wandelen! Ik hou me maar gedeisd. Ik heb geen sneeuwkettingen voor mijn rollatorwieltjes en zonder mijn Rollz op pad, is het risico om uit te glijden wel erg groot. Ik ben niet angstig, maar wel voorzichtig.

Gelukkig hoef ik niet per se de deur uit. Ik zie dat maar als mijn voordeel en beschouw het thuisblijven daardoor als “minder erg”. Zo zit ik deze sneeuwdagen achter de geraniums en dat verklaart al die B’s als afkorting in de titel: Bo Blijft Binnen Bezig.

Door de ligging van ons appartement, schijnt de zon de hele dag tot vroeg in de avond onze huiskamer in. Vooral dit seizoen is dat heerlijk, achter glas is het lekker genieten als ik het zonnetje op mijn rug voel schijnen (terwijl het buiten -8 is vandaag, brrrr). De besneeuwde buitenwereld weerkaatst ook nog eens wit licht naar binnen en met een lekker theetje, lees ik zomaar even een hoofdstuk uit een boek.

Toen ik van de week beneden in de hal de post uit onze brievenbus ging halen, maakte ik een praatje met een buurvrouw die hetzelfde van plan was. Ineens vroeg ze: Vind jij het niet erg, zo alleen thuis? Verveel je je niet? Nee hoor, ik vind dat niet erg. En nee, ik verveel me niet.
O nee? Echt niet? Dus jij vermaakt je wel? Ze keek me een beetje schuins aan en boven haar hoofd leek zo’n gedachtewolkje te verschijnen met daarin “ja, ja!”
Maar wat doe je dan zoal? Nou… gewoon, van alles, antwoordde ik met een glimlach en bedacht me tegelijkertijd, dat dat wel een heel ruim begrip was.

Nu ik er over nadenk, borrelt het idee naar boven: geef nou eens een definitie van “van alles”. Wat houdt Bo die Binnen Blijft zoal Bezig?

Ha! Letterlijk: wat beweegt mij?
De afgelopen paar ochtenden was dat muziek.
Ik kreeg het advies om aan krachttraining te gaan doen, om spierkracht op te bouwen ter voorbereiding op mijn mogelijke operatie en het herstel daarvan. In afwachting van die suffe elastieken als hulpmiddel bij krachttraining (die kennelijk eerst een wereldreis moeten afleggen en daarna nog in quarantaine), ben ik maar gewoon gaan dansen nu ik ook nog eens niet buiten kan wandelen.

Onlangs in mijn blog “Oorwurm versus Rust” schreef ik al over muziek en de instrumentale extended versions van een nummer, waar ik bij voorkeur (beatballet)les op gaf.
Nou dan, hier volgt één van die nummers. Wie doet mee? Gewoon afspelen en tot de muziek is afgelopen uit je dak gaan. Doe oefeningen, dans, beweeg -maakt niet uit wat, als je maar niet stilstaat.
Lets go…five..six..seven..eight…

Time for cooling down. De B van Breng kleur in je dagelijkse ‘sleur’.
Ik heb een boekje met diverse soorten kleine en grote mandala’s en andere figuurtjes om in te kleuren. Kan altijd zomaar even tussendoor. Lekker met kleurtjes bezig zijn, daar word ik altijd even stil van. Een Zen-momentje met mijn gedachten op de vrije loop….

Of de B van bolletjes katoen, om leuke dingen mee te doen! In dit geval een projectje opgestart voor mijn baby-neefje. Eerst alle onderdeeltjes haken en daarna het grote geheel. De vulling voor dit projectje is onderweg, ik denk via dezelfde route als van die elastieken… Kán even duren…. Maar oké, het heeft geen haast – no stress 🙂 Alleen, het eindresultaat laat nog even op zich wachten.
Tipje van de sluier: ’t Begint ook met een B 😉

Dan is er de B van Bianca, dat is de super enthousiaste dame die de GebarenChallenge gestart is. Ik heb mij aangemeld en van haar leer ik online 500 gebaren uit de Nederlandse Gebarentaal. Een jaar lang ontvang ik iedere maandagochtend een link naar haar korte les, waarin zij heel duidelijk 10 woordjes uitlegt en aanleert. Zo leuk om te doen! Ik doe het gewoon voor de lol en ook omdat het voor “mijn grijze celletjes” geen kwaad kan om af en toe eens heel iets nieuws te leren 😉

En oh ja, dan hebben we ook nog de B van Blaadjes vouwen. Of op z’n Japans: Origami. Och, wat heb ik dat in de periode van mijn eczeem veel gedaan. Iedere morgen en avond moest ik van top tot teen met hormoonzalf ingesmeerd worden en dat moest dan een half uur intrekken. Tijdens het wachten droeg ik dan een hele dunne katoenen kimono en zat aan de origami. Zo ging de tijd ongemerkt voorbij. Tegenwoordig vouw ik zo af en toe nog wat kraanvogels of probeer een nieuw figuurtje uit. Dat lukt overigens niet altijd in één keer…

De B van Berg strijkgoed, die hier over de stoelleuning op mij wacht. Maar ja, Blog “moest” eerst 😉 Ik ga er dan nu toch echt maar aan beginnen.
Maarrrrr… eerst nog een origami figuurtje voor jullie -hè hè, toch gelukt!