Wat geef jij door?

Afgelopen dinsdag was het alweer de kortste dag van het jaar en worden de dagen geleidelijk aan langer licht. Ik had een Zoom bijeenkomst en daarin kreeg ik ongeveer twee minuten de tijd om een antwoord te geven op de vraag die mij vooraf werd gesteld. Ik schreef wat in me opkwam en bewaarde na het voorlezen mijn tekst met in mijn achterhoofd al het idee “dan plaats ik die later als blog” 😉

De vraag luidde: 
“Waar vinden we in donkere tijden licht en hoe geven we dat aan elkaar door?” 
En ik antwoordde:

Er wordt wel eens gezegd: Juist als je iets zoekt, dan vind je het niet. Maar als je gewoon kijkt, dan zie je ineens dat iets er al is. Soms moet je even wachten. Geduld hebben en ook vertrouwen. Weten dat iets er is, weten dat het komt en kijken met aandacht. Alles op zijn tijd. Zoals het na een nacht, hoe donker die ook is, altijd vanzelf weer licht wordt. 

Geduld, Aandacht, Vertrouwen en Tijd. Zouden dát misschien de ingrediënten zijn die we kunnen bieden om het donker, waarin een ander zich bevindt, licht te maken? Ik bedoel niet alleen Licht als Helder, maar ook Licht als Minder Zwaar.

Als ik kijk naar mijzelf, heeft dat echt zo gewerkt. Ooit, in mijn donkerste dagen, was daar die ander, die liefdevol het geduld opbracht om er voor mij te zijn. Die luisterde met aandacht en de tijd nam. Die er enerzijds was als een soort klankbord, maar anderzijds ook om mij een spiegel voor te houden. Ik heb dat ervaren als verhelderend. Dat uit het donker komen, bleek een kwestie van tijd en heeft mijn vertrouwen beslist gesterkt. 

Ik herhaal nogmaals de vraag:
Waar vinden we in donkere tijden licht en hoe geven we dat aan elkaar door?
Na wat ik zojuist schreef, weet ik ineens mijn antwoord:
“In onszelf, door vriendelijkheid”.

Vriendelijkheid is een kracht die niets kost en die ons gezond en heel maakt, zo schreef psycholoog en filosoof Piero Ferrucci vele jaren geleden al in zijn boek met de titel -hoe kan het ook anders- Vriendelijkheid. Het voorwoord werd geschreven door Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Ik citeer hieruit één enkele zin: Vriendelijkheid en mededogen zijn basiselementen in ons leven, ze geven het betekenis.

Dus: Het mag dan hartje winter zijn, maar laten we niet leven in een soort ijstijd van ons hart. Laten we vriendelijk zijn voor anderen. Als we dát kunnen zonder bijbedoelingen, is dat niet alleen goed voor de ander, maar ook voor onszelf. Letterlijk en figuurlijk wordt iedereen er beter van en maken we het donker samen licht.

Zo heeft ieder een eigen antwoord op de vraag Wat geef je door?
Iemand in diezelfde Zoom-bijeenkomst koos dit liedje als antwoord:

Vriendelijke Kerstdagen allemaal! 😉