Waarde loos

Waarde loos

31 oktober 2024 2 Door Bonnie

Ik heb geen flauw idee of er nog kinderziektes in het verzenden en ontvangen van mijn blogs zitten. Daar kom ik gauw genoeg achter, denk ik. Hoop ik. Want als niet, dan zit ik hier gezellig voor de kat z’n viool mijn relaas te tikken. 

Nou ja…. gezellig?
Er is iets dat me deze week bezig heeft gehouden.

Vlak voor het afgelopen weekend, vrijdagmiddag laat, werd ik gebeld door de radioloog van het Erasmus. 
“U heeft volgende week vrijdag een CT-scan bij ons om 9:00 uur”
Ja.
“Wij hebben over het hoofd gezien dat wij daarvoor uw bloedwaardes eerst willen weten. Als u komt, kunt u twee uur van tevoren uw bloed laten prikken.”
Hallo? Hoe vroeg moet ik mij dan melden, cq mijn bed uit, opstarten en reizen? Allerlei gedachtes schoten door mijn hoofd. 

“Tsja… dat is misschien wel erg vroeg en wat lastig voor u. Weet u wat, vraagt u anders aan uw huisarts om een doorverwijzing. Dan mag u ook in uw eigen woonplaats bloed laten prikken, daar heeft u nog een paar dagen de tijd voor. Vertelt u maar dat het voor een CT scan abdomen is, dan weet hij wel voldoende. Het gaat met name om de nierwaardes, zeg dat er maar bij.”

Gedaan.
Reactie na het weekend kwam neer op: “Zo werkt dat niet!” 
Ik werd linea recta terug naar het Erasmus gebonjourd. 

Toen ik belde, kon ik de radioloog -bij wijze van- horen denken: “Mevrouw, het is heel eenvoudig. Bij ons ligt een bloedafname formulier klaar, dus kom gewoon even langs om hier te prikken.” 
Nee, ik wil daarvoor niet “even” heen en weer naar Rotterdam! Dat is toch niet zo gek?
Zou u dat formulier naar mij op kunnen sturen, via mijn email of zo? leek me een simpele vraag… Het bleek echter lastig. “Tsja, dat moet ik even overleggen, een momentje nog…”
Tik tak tik tak….. en de klok tikte door.

Dan word ik doorverbonden met de oncologie afdeling, zij zouden mij verder moeten kunnen helpen. Maarrrr…. zij weten zo één-twee-drie niet wat ze er mee aan moeten. Ik leg, voor zover het voor mijzelf duidelijk is, met geduld en in blokletters uit wat de bedoeling is en waarvoor.
“For-mu-lieier…” herhaalt de dame aan de telefoon met een langerekte -ie- “Maar wat moet ik daar dan op aankruisen?”
Schiet mij maar lek-
Nierwaardes. Voor CT scan Abdomen. Vóór vrijdag negen uur.” Mijn stem klinkt monotoon en staccato, net als die van de navigatie-robotmevrouw in mijn auto.
De oncologie-dame besluit na enig overleg met zichzelf, dat zij eenzelfde formulier naar mij opstuurt als van een jaar geleden, toen had ik ook zo’n scan. Ik vind dat allang best.

Gelukt! Formulier ontvangen.
Prik-afspraak gemaakt.

Gisterochtend zat ik nuchter met het formulier op Prikstoel 2, gewoon hier in Maassluis.
Als antwoord op de controle vraag “Waar is het voor?”, benoem ik de CT scan en benadruk dat het om mijn nierwaardes gaat. Voor de zekerheid vraag ik of de uitslag alstublieft voor vrijdag doorgestuurd kan worden naar het Erasmus. Dat is geen probleem.

Je raadt het niet….
Dat is dus WEL een probleem!
Aarghhh!!! 

Vanmiddag:
ik word gebeld door de laborant van het Erasmus, die een heel verhaal begint over CT-scan, bloedwaardes, bla bla bla…
Ik onderbreek hem: “Ik weet het, ik heb gisteren bloed laten prikken en de uitslag zou direct naar jullie gestuurd worden.”
Nee hoor, niets ontvangen. Of ik vandaag even mijn uitslag zelf wil opvragen.
Vervelend, kan ik daar ook nog eens zelf achteraan. Net nu ik vandaag toevallig een beetje krap in mijn tijd zit.
“Staat de uitslag niet gewoon in mijn dossier?” vraag ik.
Ik hoor gerammel op een toetsenbord, gemompel, stilte…en dan ineens: “O ja! Warempel hier staat het.”  Ik reageer opgelucht met “Gelukkig, opgelost!”

Helaas is mijn opluchting van korte duur, want:
“O maar wacht… Mevrouw, waarom hebben ze uw nierwaardes niet geprikt?”
Pardon, wát?!
“Heeft u nog een exemplaar van het formulier? Kunt u kijken wat daarop staat aangekruist?” 
Ik vind ‘m terug op mijn laptop en som alle afkortingen op waar een kruisje voor staat. Dan blijkt dat het hokje met de code voor nierwaardes niet is aangekruist.
Godsamme!
En nu?

Om het verhaal niet nog langer te maken:
Mijn afspraak voor morgen blijft om negen uur, alleen wordt op dat tijdstip dan bloed geprikt. Het duurt  één à anderhalf uur voordat de uitslag er is en pas daarna kan -als het goed is- de scan doorgaan. Met andere woorden: Ik ben morgen een paar uurtjes onder de pannen in Rotjeknor.
Zo jammer dit. Zo niet nodig geweest.
En.. hoe vertel ik het Don -hij zou met mij meegaan. Ik kan me wel leukere uitjes samen bedenken…. (de Efteling bijvoorbeeld?)

Oké, ik heb mijn kleine frustratie nu wel van me afgeschreven. Klaar. Het is wat het is.

Ik noemde net de Efteling, omdat ik erg benieuwd ben naar de nieuwe attractie “Danse Macabre”, die vandaag officieel geopend is. Ik zou die graag willen zien, want als kind fascineerde de oude versie “Het Spookslot” mij al. Vooral de muziek van Saint Saens, prachtig! (Ik heb het originele stuk overigens heel vaak gebruikt in mijn danssessies, je kunt je er heerlijk op uitleven en al je frustraties eruit gooien).
Op Youtube vond ik de promo van deze attractie, kan ik mooi uitproberen of het plaatsen van linkjes ook weer gewoon werkt.

Ik begon mijn tekst met ‘de kat z’n viool’, ik eindig met een ander z’n viool…. die van de Danse Macabre.


Ontdek meer van bonblog

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.