Van wielie naar reel

Tante Bon, jij zegt altijd “wielie” -merkt het dochtertje van mijn beste vriendin op.
Ik grinnik en twijfel even, maar meteen weet ik: ja, dat is inderdaad zo.
Natuurlijk zeg ik geen “wielie”, maar ik kan me zo voorstellen dat het voor een kind zo klinkt. Dat dochtertje van toen, is overigens nu zelf moeder van een meisje met dezelfde leeftijd als zij toen ze destijds “mijn wielie” opmerkte.

Ik herinner me dat stopwoord nog goed. Ik riep het te pas en te onpas tot vervelens toe. Wanneer iemand iets uitlegde, een nieuwtje vertelde, of een mening gaf, zei ik steevast: Really? Daar bedoelde ik verschillende dingen mee: van Oh ja joh? tot Werkelijk waar? of Dat meen je niet! en Allemachtig! Ik was het haast vergeten, want dat is inmiddels zo’n slordige dertig jaar geleden.

Er is heel veel veranderd in al die jaren. Zeker als je kijkt naar de technologie en de ontwikkelingen op digitaal gebied. De komst van PC’s, laptops, email verkeer, mobiele telefoons, bluetooth, sociale media kanalen. De content die je plaatst op deze kanalen…. zoals bijvoorbeeld Reels. Dat laatste door ‘kleine dochtertjes van’, misschien te verstaan als wiels.

Gisteren dacht ik even vlug een filmpje te posten op FB, maar in alle haast kon ik het niet meer terugvinden. Hocus Pocus…en weggg is mijn video opname, dacht ik. Laat maar!
Tot een paar uur later een melding op mijn telefoon verscheen dat mijn Reel meer dan drieduizend keer was bekeken.
Pardon? Reel? Had ik een Reel geplaatst dan?

Nou ja zeg! De filmbeelden die ik kwijt was, heb ik op mysterieuze wijze -vraag me niet hoe- toevallig of per ongeluk weten te transformeren tot een Reel. 
Wielie?
Yep, really.

Ik werk al zoveel jaar niet meer ‘echt’ dagelijks met computers en gadgets en heb soms het idee dat ik achter de feiten aan hol. Ik wil wel van alles bijhouden, maar daar zit veel tijd in -merk ik. Het liefst zou ik willen dat de kennis van alle ontwikkelingen zomaar bij me aan komt waaien. Maar nee, zo werkt dat niet, ik zal het zelf uit moeten vogelen. Soms lukt me dat, al duurt het wat langer dan ik zou willen. En soms krijg ik iets niet onder de knie en kost het me dit soort neigingen: #^%$&#@!! -als je begrijpt wat ik bedoel.

Zo af en toe maak ik weleens een Reel, gewoon zomaar en op goed geluk. Ik heb me er eigenlijk nooit echt in verdiept. Ik vroeg me af waarom het eigenlijk zo genoemd wordt en wat het nou precies inhoudt. Zijn er regels voor?

Yep, gevonden. 

Het Engelse woord “reel” betekent letterlijk spoel — zoals een filmspoel die gebruikt werd in analoge filmprojectoren. Films werden vroeger opgeslagen op fysieke spoelen, die film reels genoemd werden. Zo’n reel kon maar een beperkte tijd aan beeld bevatten en moest dan verwisseld worden.

De naam “Reel” wordt nu dus gebruikt als moderne metafoor voor korte, flitsende videofragmenten van maximaal 90 seconden. Je kunt in je Reel je creativiteit laten zien door het te delen op sociale media platformen, al of niet voorzien van montage en muziek, .

En dat is gisteren dus gebeurd met mijn niet gemonteerde filmfragmentje. Al was dat niet per se een creatieve uiting, maar meer eentje van frustratie omdat het stortregende (en ik naar buiten moest)

Klik hier voor mijn coincidentally created Reel

En toch….
…wil ik óók nog even benoemen, dat een Reel ook een dans is.
Een nogal levendige dans zou ik zeggen, van Keltische oorsprong en meestal in twee- of vierkwartsmaat. Ik waag me er wel eens aan, door een fragmentje aan mijn dansdames van de dinsdagochtend-les voor te schotelen. Meestal na de pauze om de boel weer een beetje op te porren en iedereen in de beentjes te krijgen.

De danspassen zijn echt niet ingewikkeld, makkelijk zelfs, maar door het opzwepende ritme van de muziek lijkt het heel wat  😉
De dans zullen jullie er zelf bij moeten fantaseren. Ik heb de choreo wel ergens op papier, maar weet even niet zo gauw waar die ligt.

Klik hier voor de muziek van The Reel

Ik zal eens overwegen of ik er een reel van ga maken.
Misschien. Ooit.
(als het minder warm is)
Wielie.