Blij

Blij: Een positieve gemoedstoestand waarin iemand zich verheugd, tevreden of gelukkig voelt, las ik ergens. En er stond ook nog: Blijheid is vaak minder intens en langdurig dan “geluk”, maar meer uitgesproken dan “tevredenheid”.

Blij wordt vaak gebruikt om een kortdurende, positieve emotie aan te duiden — bijvoorbeeld als reactie op iets leuks of goeds dat gebeurt.
In kindertaal betekent ‘blij’ meestal iets heel concreets en direct voelbaars. Bijvoorbeeld: “Ik ben blij want ik heb een ijsje.”

Wanneer was jij voor het laatst blij?
Wanneer was ik dat? 

Vanmorgen nog! Toen was ik niet gewoon blij, maar driedubbel in het kwadraat blij. En opgelucht, dat ook. Pfff…

Iemand vroeg mij ooit of ik tijdelijk een klein doosje met iets waardevols erin wilde bewaren. Geen probleem, ik had het doosje in mijn lade gelegd waar ik mijn medicatie bewaar. Vanmorgen wilde ik mijn nieuwe voorraad pillen opbergen, trok de la open en zag tot mijn stomme verbazing dat het doosje weg was. 

Hè?! Nee! Hoe kon dát nou? De schrik sloeg me om het hart. Zou het met het dichtschuiven zijn verplaatst en aan de achterkant over de rand van de la zijn gevallen?
Nee, dat was niet het geval.
Paniek….ik heb werkelijk o-ver-al gezocht, maar vond niets.

De stress heeft een half uur geduurd. Uiteindelijk vond ik het doosje op een ‘betere’ en ‘meer veilige plek’. Aaarghhhhh!! Ineens schiet me het moment dat ik dat bedacht had weer te binnen. Wat was ik opgelucht zeg! En inderdaad ook blij. Kindertaal blij, want ik had immers iets concreets en direct voelbaars -godzijdank!

Maar goed, dit was even een zijsprongetje. Het woord ‘blij’, daar gaat het om, dat woord zette me aan het denken. Wacht, ik zal je de context geven waarom:

Iemand tipte mij over een website waarop diverse schrijfwedstrijden staan waaraan je kunt deelnemen. Ik moet me er nog verder in verdiepen hoor, maar bij het vluchtig doorheen scrollen, viel mijn oog op een oproep. Een schrijfwedstrijd waar wordt gevraagd naar korte (max. 500 woorden) verhalen waar je blij van wordt -zo staat er. 

En verder: 
Het genre is vrij, zolang de lezer blij wordt bij het lezen van jouw verhaal. Hoe? Dat is aan jou! Laat je van de beste schrijfkant zien en schrijf een origineel verhaal. Zowel schrijfvaardigheid als originaliteit wordt gewaardeerd. Vanzelfsprekend heeft je verhaal geen schrijffouten…

Zag je ‘m staan, het woord ‘blij’?
Meteen gaan er dan allerlei radertjes draaien in mijn hoofd. Oké, 500 woorden, dat hoeft geen probleem te zijn. Schrijffouten weet ik er ook wel uit te vissen. Maar iemand blij maken met 500 woorden, dat is andere koek. Want inderdaad: hoe doe je dat? Hoe doe ik dat?

Gek hè, dat ik dat dan ineens niet weet.
Juist omdat het nu de opdracht is misschien? Of omdat het om een emotie gaat, die je bij een ander moet zien op te roepen? Als ik mijn blog schrijf, denk ik eigenlijk niet zo na over het effect ervan op anderen. Ik denk eerder: dit is vast wel herkenbaar. 

Hm… Ik laat het maar even bezinken, ik heb nog wel even tijd tot de sluitingsdatum, eind juni. Om te beginnen zal ik de avonden voor het naar bed gaan eens bijhouden waar ik die dag blij van werd. Ik heb vast nog wel ergens een notitieboekje liggen waarin ik dat kan opschrijven.

Ah ja, kijk: is dit geen leukie, daar word je toch blij van?